همه خرابتر از خرابیم! بیخود لاف آبادی میزنیم...
برای دیگران معلم اخلاقیم...
اما در ذهن خود پر از ترسیم و در خلوت خود بی اخلاق!
دوست داشتن را تا جایی که خودخواهیهای ما ارضاء شود دوست داریم
عشق را برای کمبودها
و خدا را برای روزهای مبادا...
و انسانها را برای وقت هایی که کار داریم!
ما قاتلان روح همدیگریم_ وقتی بی اعتنا به احوال هم در گذریم
یونس چقدر درست نوشتیو شرمنده که دارم اعتراف میکنم خوب راست گفتی
آره...
بسیارزیبا...ممنون.وافسوس
خواهش میکنم دوست من...